ျပည္သူေတြအတြက္ ဘယ္သူတာဝန္ယူမွာလဲ

ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေကာလာဟလ ေတြထြက္လာလို႔ အသံထြက္ခဲ့တဲ့ ဘဏ္တခ်ဳိ႕ရဲ႕ တာဝန္ ရွိသူေတြက ပိတ္ရက္ေတြ ဆက္သြားလို႔ ျဖစ္ခဲ့ရပုံေတြ ေျပာျပၿပီး ေဖာက္သည္မ်ားအတြက္ အာမခံေၾကာင္း၊ တာဝန္ယူေၾကာင္း၊ ဟိုးအရင္လို ေနာက္တစ္ခါ မျဖစ္ႏုိင္ ေတာ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

မၾကာမီမွာဘဲ ျပည္သူေတြ စိုးရိမ္စရာ မလိုတဲ့အ ေၾကာင္း၊ ဒီပုဂၢလိကဘဏ္မ်ားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဗဟိုဘဏ္ က အျပည့္အဝတာဝန္ယူတဲ့အေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာ တာလည္း ၾကားသိလိုက္ရပါတယ္။

ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြေနာက္မွာ ဗဟိုဘဏ္က မား မားမတ္မတ္ရပ္တည္ေနေၾကာင္း အခုလိုမေျပာခင္ လြန္ ခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္မ်ားက ဒီဘဏ္တခ်ဳိ႕ရဲ႕ ႏုိင္ငံျခားေငြ ေၾကးလဲလွယ္ေရးဝန္ေဆာင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဆင္မေျပ ပုံေတြ၊ တိုက္႐ိုက္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူေတြဆီက အသံ ေတြ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာတခ်ဳိ႕မွာ ပဲ့တင္ထပ္ခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံျခားေငြစကၠဴနဲ႔ အက္ဖ္အီးစီမ်ားကို အသစ္/ အေဟာင္း/ အကၡရာစသျဖင့္ အလြန္ေရြးခ်ယ္ၿပီးမွ လက္ ခံေတာ့လည္း ေၾကာ္ျငာထားသလို မဟုတ္ဘဲ နည္းပါးလွ တဲ့ အေရအတြက္သာ လက္ခံလဲလွယ္ေပးတဲ့အတြက္ လာေရာက္လဲလွယ္သူ ျပည္သူေတြေကာ ႏုိင္ငံျခားသား ေတြပါ အခက္ေတြ႕ေနရပုံအေၾကာင္းေတြပါ။

အဲဒီကိစၥအတြက္ေတာ့ ဒီေန႔အထိ ျပည္သူေတြအ တြက္ ဘယ္လိုအဆင္ေျပေအာင္ တာဝန္ယူလုပ္ကိုင္ေပး မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူကမွ ရွင္းလင္းေျပာတာ မေတြ႕ရ ေသးပါ။ ဘဏ္တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဗဟိုဘဏ္သတ္မွတ္ေစ်း နဲ႔ အျပင္ေစ်းကြာေနတဲ့အတြက္ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အလဲအလွယ္ပမာဏကို သူတို႔ဘာသာပဲ ကန္႔သတ္ထား တယ္လို႔ တုံ႔ျပန္ပါတယ္။

မေက်မနပ္ျဖစ္ရတဲ့ ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳသူတစ္ဦးေျပာ ျပတာကေတာ့ သားျဖစ္သူက သေဘၤာသားအရာရွိမို႔ ေဒၚလာေလးလည္း လက္ထဲတကယ္ရွိလို႔ ကားဝယ္ဖို႔ MFTB မွာ ေဒၚလာခုနစ္ေထာင္သြင္း စာရင္းဖြင့္ခဲ့မိပါသတဲ့။ ေနာက္ေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ကားမဝယ္ျဖစ္ ေသးလို႔ ေငြျပန္ထုတ္ေတာ့ FEC သာ ျပန္ထုတ္ေပးပါသ တဲ့၊ ဒီေနရာမွာလည္း FEC တစ္ဆယ္တန္ေတြသာ အုပ္ လိုက္ ခုနစ္ေထာင္ဖိုးျပည့္ေအာင္ ထုတ္ေပးတာျဖစ္ၿပီး အျခားအရြက္လည္း ေတာင္းဆိုခြင့္ မရွိဘူးတဲ့ ။

ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီ FEC ခုနစ္ေထာင္ရင္မွာပိုက္ပါလို႔ ျမန္မာ ေငြျပန္ေဖာ္ဖို႔ သူတို႔သာ ႏိုင္ငံျခားေငြတရားဝင္လဲလွယ္ ခြင့္ရွိသူေတြပါဆိုတဲ့ ဘဏ္တစ္ဘဏ္ဆီ ခ်ီတက္သြားလိုက္ ေတာ့ အဲဒီ FEC အုပ္လိုက္ေတြထဲက သူတို႔ႀကိဳက္တဲ့အ ရြက္ပဲ ေရြးဝယ္မယ္တဲ့ေလ။ MFTB အခုေလးတင္ ထုတ္လာတာပါ။ အေထာက္အထားေတြ ျပလည္း မရဘူး။ ေထာင္မလဲ သဲေကာ္အသစ္ခ်ပ္ကြၽတ္အရြက္ ေတြမွ တရားဝင္ေစ်းနဲ႔ ေရြးဝယ္မယ္တဲ့ေလ။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဲဒီ FEC ခုနစ္ေထာင္ဟာ တရား မဝင္ပါဘူးဆိုတဲ့ ျပင္ပေရာင္းဝယ္ေရး ေစ်းကြက္ထဲပဲ ေရာက္သြားရတာေပါ့။ ေဒၚလာတို႔ ယူ႐ိုေငြတို႔ လဲလွယ္ ခ်င္တဲ့ တျခားျပည္သူေတြ၊ ႏုိင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြ ေကာ ဘယ္လိုစခန္းသြားေနၾကလဲ၊ ေဒၚလာႏွစ္ရာေလာက္ လဲလွယ္ခြင့္ရပါမယ့္အေရး တန္းစီၿပီး နာရီနဲ႔ေစာင့္ရမယ္ ဆိုေတာ့အေတာ္မ်ားမ်ား အျပင္ ေစ်းကြက္ထဲပဲ ေရာက္ ကုန္ၾကေတာ့တာပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ေငြလဲလွယ္ေရးကိစၥ ျပည္သူေတြအတြက္၊ ျပင္ပဧည့္သည္ေတြအတြက္ မီးခိုးမထြက္စီးပြားေရးအတြက္၊ ႏုိင္ငံ့ပုံရိပ္အတြက္ မားမားမတ္မတ္တာဝန္ယူေျဖရွင္းေပး မယ့္သူကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ။

ေနာက္ တင္ျပခ်င္တာက ဆက္သြယ္ေရးက႑ ေျပာရေပါင္းမ်ားလြန္းလို႔ သိပ္မေျပာခ်င္ေတာ့ေပမယ့္ ေျပာစရာျဖစ္လာျပန္ေတာ့လည္း ေျပာေစခ်င္သူေတြ ေၾကာင့္ ေျပာရျပန္ပါဦးမယ္။

ေစ်းမေလွ်ာ့ႏုိင္ေသးတဲ့ မိုဘိုင္းဖုန္းကို အဝယ္ေတြ ဆုိင္းလာတယ္ ဝန္ထမ္းေတြကို အရစ္က်ေရာင္းေတာ့ လည္း ဝန္ထမ္းေတြက ေအးတိေအးစက္သာ တုံ႔ျပန္ တာ သိခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ခုပုံစံအတုိင္းသြားေနရင္ အိမ္နီးခ်င္း ေတြကို ဘယ္လိုမွ မမီႏုိင္ဘူး။ သိပ္ေနာက္က်လြန္းေနၿပီ လို႔ မီဒီယာေတြက ေထာက္ျပတဲ့အတိုင္း ဝန္ခံျခင္း သေဘာပါတဲ့ စကားမ်ဳိး ဆက္သြယ္ေရးတာဝန္ယူထား သူေတြဘက္က ပထမဆုံး ေျပာတာ စၾကားဖူးတာ ဘာမွ မၾကာေသး ဌာနဗဟိုျပဳပုံစံကေန ျပည္သူဗဟိုျပဳပုံစံ ေျပာင္းမယ္ဆိုတာကေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ ၾကား ခဲ့ရၿပီးၿပီ။

ဆင္းမ္ကတ္ေတြ တင္ဒါေအာင္ေတာ့ တစ္ကတ္မွ က်ပ္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ဆိုတာလည္း ၾကားထားတာ ၾကာ ေပါ့။ ဒီၾကားထဲ ၂ဝ၁၃ ဆီးဂိမ္းမတိုင္ခင္ေတာ့ ငါး ေထာင္တန္ဖုန္းလုပ္ေပးႏုိင္ေတာ့မယ္ထင္ရဲ႕လို႔ ေျပာတဲ့ သူကလည္း ထပ္ေျပာ ဥပေဒထြက္ၿပီးတာနဲ႔ ေအာ္ပေရတာ ေလးဦးေတာ့ အၿပိဳင္ေပၚလာရင္ ေစ်းက်မွာပါလို႔ ႏွစ္သိမ့္ သူက ႏွစ္သိမ့္ ဆင္းမ္းကတ္ကို အလကားေတာင္ ေပးပစ္ ရမွာပါလို႔ ေျပာမိတဲ့သူက ဒုတိယဝန္ႀကီးျဖစ္လိုျဖစ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ မိုဘိုင္းဖုန္းမသုံးႏုိင္ေသးတဲ့ ၉၂ ဒသမ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းဝန္းက်င္ေသာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အေကာင္းျမင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ျမင့္တက္လာခဲ့ျပန္ပါမွ ---၊

ေက်းလက္ျပည္သူေတြကို ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေတြက တာဝန္ခံရင္ ဆင္းမ္းကတ္တစ္ကတ္ က်ပ္ႏွစ္ သိန္းႏႈန္းနဲ႔ပဲ အရစ္က်ေရာင္းေပးမယ္လို႔ ဆိုလိုက္ေတာ့ အမွန္တကယ္တန္ဖိုးနည္းတဲ့ ဖုန္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ မုတ္သုံေလနဲ႔အတူ တစ္ရာသီေတာ့ ဆုတ္ခြာသြားရျပန္ပါ ေတာ့တယ္။

စကတည္းက ယဥ္သကို ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိုဘိုင္းဖုန္း သန္း ၃ဝ ငါးႏွစ္စီမံကိန္းႀကီးမွာ ပုဂၢလိကဘက္က က်ပ္ဘီလီယံငါးရာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမယ္ ေျပာခဲ့တယ္။ ပထမႏွစ္မွာတင္ အေျပာင္းအလဲက ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ ဒီေတာ့ ဘီလီယံငါးရာ ရည္မွန္းတဲ့အထဲက ဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံျဖစ္ခဲ့ၾကလဲ။ ခုခ်ိန္ထိ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိပါ။

ေသခ်ာတာကေတာ့ အမ်ားမွန္းဆသလိုပဲ တစ္ကတ္ ၂ သိန္း/ ၂ သိန္းခြဲနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ဖုန္းဟာ ၄ သန္းမကုန္ ႏုိင္ဘဲ ၁ သန္းေက်ာ္သာ ကုန္ပါေသးတယ္။ အနည္းဆုံး က်ပ္ဘီလီယံႏွစ္ရာေက်ာ္ေတာ့ ျပန္ရၿပီးၿပီ။ ေျပာခ/ အင္တာနက္ေလွ်ာက္ခ/သုံးစြဲခေတြလည္း ဘီလီယံခ်ီရၿပီး ၿပီ၊ ဘယ္ေလာက္ထိ အမွန္တကယ္ ရင္းႏွီးျဖစ္တယ္ မထုတ္ျပန္ေတာ့ အရင္းေက်လား၊ မေက်လား အျမတ္ကို ခ်က္ခ်င္းေမွ်ာ္လင့္ေနျပန္တာလား ေရေရရာရာ မသိရ ပါ။ အရင္းကို မေပၚႏုိင္ေသးလို႔ ဟုတ္တိပတ္တိမေလွ်ာ့ ႏိုင္ေသးတာဆိုရင္လည္း ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေျပာေရာင္းေပါ့။

အခုေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီႏွစ္မွာ အင္မတန္အက်ပ္ ႐ိုက္ေနတဲ့ လယ္သမားေတြကိုလည္း ၂ ဒသမ ၇၅ G အဆင့္သာရွိတဲ့ ဆင္းမ္ကတ္ကို ၂ သိန္းနဲ႔ပဲ အရစ္က် ေရာင္းဦးမယ္ဆိုေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း နက္ဝပ္တည္ေဆာက္ စရိတ္ကိုပါ မွ်ခံရဦးမယ့္ သေဘာရပ္ကြက္ဥကၠ႒က ေထာက္ခံေပးရင္ ပထမအရစ္ ၄ ေသာင္းသြင္းႏုိင္ရင္ ဖုန္းစသုံးခြင့္ရၿပီး၊ ေနာက္တစ္လတစ္ေသာင္းဆိုေတာ့ မရွိရွာတဲ့သူမ်ားလည္း ႀကိတ္မွိတ္ယူခ်င္ယူၾကဦးမွာပါပဲ၊ ဆင္းမ္ကတ္တန္ဖိုးရဲ႕ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ေက်းလက္ဖြံ႕ၿဖိဳး ေရးရန္ပုံေငြဆိုေတာ့ ၂ သိန္း ဖုန္းတစ္လုံးအတြက္ က်ပ္ ေလးေထာင္ႀကီးမ်ားေတာင္ ေလွ်ာ့ေပးတာေပါ့။

တြက္ၾကည့္ေတာ့ ၁၇ လတိတိ အရစ္က်သြင္းၿပီးမွ တရားဝင္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရမယ့္ ဖုန္းကတ္တစ္ကတ္အတြက္ ရန္ပုံေငြေလးေထာင္ရမွာဆိုေတာ့ ဖုန္းအလုံးတစ္ရာေလာက္ အရစ္က်ဝယ္မယ့္ ရြာတစ္ရြာအတြက္ တစ္ႏွစ္ခြဲနီးပါးအ ၾကာ ဘာျပႆနာ ဘာအေျပာင္းအလဲမွမရွိရင္ေတာ့ ရန္ ပုံေငြ ၄ သိန္းႀကီးမ်ားေတာင္ ရမွာေပါ့။ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးရန္ပုံ ေငြလည္းဆိုရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈစရိတ္လို႔လည္း ေျပာရဲ႕ ရပ္/ ေက်းက တာဝန္ယူ ၿမိဳ႕နယ္က ႀကီးၾကပ္ဆိုေတာ့ ဒီရန္ ပုံေငြေလး အပြန္းအရွမရွိဖို႔ ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕။

ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးသက္သက္အတြက္ သုံးႏုိင္တယ္ထား၊ ဖုန္းတစ္ရာဝယ္မွ တစ္လပ်မ္းမွ် ၃ ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ပဲရမွာဆိုေတာ့ အဲဒီေလာက္နဲ႔ ရြာတစ္ရြာရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို ဘယ္ေလာက္ေထာက္ကူႏုိင္မွာလဲ၊ မ်ားမ်ားဖြံ႕ၿဖိဳးခ်င္ရင္ ဒီအရစ္က် ၂ သိန္းဖုန္းမ်ားမ်ားဝယ္ဆိုတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ မေနေပဘူးလား၊ ၿပီးေတာ့ ဒါေတြအားလုံးကို ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကပဲ အဓိက - တာဝန္ယူရမွာဆိုေတာ့ အမ်ားႀကီးကို သူအာမခံရဲပါ့မလား၊ သူ အာမ- မခံခ်င္ တဲ့ တကယ့္မရွိဆင္းရဲသားေတြအတြက္ ဘယ္သူက တာဝန္ယူေပးမွာလဲ။

ယူမယ့္သူေတြအတြက္ စည္းကမ္းေတြထဲက တခ်ဳိ႕ စည္းကမ္းခ်က္ေတြထဲက တခ်ဳိ႕ကို နားလည္လြယ္ေအာင္ ျပန္ေျပာရရင္လည္း အဲဒီ ၁၇ လ အတြင္း ဆက္သြယ္ ေရးက ဆင္းမ္ကတ္ေစ်း ထပ္ေလွ်ာ့ရင္ေတာ့ ေလွ်ာ့တဲ့ ေစ်းအတိုင္းရမယ္။ ဒါေပမဲ့ အရစ္က်သြင္းထားတဲ့ ေငြက ေလွ်ာ့တဲ့ေစ်းထက္ ပိုေနရင္ေတာ့ ပိုေငြျပန္မေပးဘူးတာမ်ဳိး ပါပါတယ္။

အလကားမေပးႏိုင္ေသးလည္းေန ငါးေထာင္နဲ႔ မေပးႏုိင္ေသးလည္း ထားဦး၊ ငါးေသာင္းေလာက္နဲ႔ ဆိုရင္ေတာင္ အေတာ္ေလးဝမ္းသာအားရျဖစ္မယ့္အစား အရပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ၂ သိန္းကို ပါးပါးေလးပဲ ေလွ်ာ့ ႏုိင္ဦးမယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္ မသိ ဒါေတာင္ ဒါ အက်ဳိးအျမတ္ကို မဓာနမထားတဲ့ အစီအစဥ္ တဲ့၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ တုံ႔ျပန္သံစစ္စစ္ကိုသာ နားဆင္ၾကည့္ လိုက္ပါဦးမယ္။

ေျပာလက္စနဲ႔ေတာ့ ဒီဘာသာရပ္နဲ႔ပတ္သက္ရာ ဆက္ေျပာလိုက္ဦးမယ္ အနာဂတ္မွာ မိုဘိုင္းဖုန္း/ လိုင္း ဖုန္း/အင္တာနက္ဝန္ေဆာင္မႈေတြအတြက္ ေအာ္ပေရတာ ၄ ဦးပဲ ေရြးခ်ယ္လုပ္ေဆာင္ေစမယ္ဆိုတဲ့ကိစၥ။

နားမလည္ႏုိင္တာက အိမ္နီးခ်င္းေတြကို အမီလိုက္ ႏုိင္ဖို႔ အေတာ္လုပ္ရဦးမယ္လည္း ဆိုေသးတယ္။ ဘာလို႔ ဘာလုပ္လုပ္ ဒီ ၄ ဦးကပဲ လုပ္ခြင့္ရွိမယ္လို႔ ႀကိဳတင္ ကန္႔သတ္ထားခ်င္ရတာလဲ။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာမွာISP (Internet Service Provider) ဆိုရင္ မိုဘိုင္းဖုန္း ေအာ္ပေရတာ လုပ္သူကသာလွ်င္ လုပ္ရမယ္လို႔ ကန္႔သတ္ ထားတာမ်ဳိး သိပ္မေတြ႕ဖူးပါ။

ဆက္သြယ္ေရးတိုးတက္မႈ အလ်င္ျမန္ဆုံးျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ဗီယက္နမ္ကိုပဲ ၾကည့္၊ မိုဘိုင္းေအာ္ပေရတာနဲ႔ လိုင္းဖုန္းေအာ္ပေရတာက ၇ ဦးစီ၊ ဒါေပမဲ့ ISP က်ေတာ့ ၆၅ ဦးထိ လိုင္စင္ခ်ေပးလုပ္ကိုင္ေစပါသတဲ့၊ ထိုနည္းတူ စြာပဲ အျခားႏိုင္ငံေတြကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္လည္း ISP အေရအတြက္ဟာ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ လိုင္းဖုန္းေအာ္ပေရတာ အေရအတြက္ထက္ကို သိသိသာသာ ပိုမ်ားတာကို အလြယ္ တကူေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ISP လုပ္သူတိုင္းဟာ မိုဘုိင္းဖုန္းေအာ္ပေရတာမဟုတ္ပါဘူး။ မိုဘုိင္းဖုန္းေအာ္ ပေရတာတိုင္းလည္း လိုင္းဖုန္းနဲ႔ ႈွဏ လုပ္ခ်င္မွ လုပ္ တယ္။ ISP ခ်ည္း သီးသန္႔လုပ္တဲ့သူလည္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားတယ္။ ကုမၸဏီအလိုက္ လိုင္စင္ေလွ်ာက္ၿပီး အားသန္ ရာ လုပ္ၾကတာပါ။

ဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္ သုံးတယ္ဆိုတာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ခ်င္းေလာက္ပဲ ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္တမ္းအလုပ္မွာ သုံးဖို႔ေတာ့ ISP ေတြက ေပးတဲ့ အင္တာနက္ဝန္ေဆာင္မႈ ကသာ ပိုအဆင္ေျပတာပါ။ ဖုန္းေတြေပါလာဖို႔ ေအာ္ပ ေရတာ ၄/၅ ဦးေလာက္ဆို အဆင္ေျပႏုိင္ေပမယ့္ အင္တာ နက္ပ်ံ႕ႏွံ႔သုံးစြဲႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ ISP ၄ ဦးတည္းနဲ႔ လုံေလာက္ ပါ့မလားလို႔ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြက စာရင္းအင္းေတြ ၾကည့္ ရင္း ေတြးမိပါတယ္။

သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ လြယ္လြယ္ရတဲ့ အဲဒီဝန္ေဆာင္မႈမ်ဳိး ကို ျမန္မာျပည္မွာ ဖုန္းေအာ္ပေရတာ ၄ ဦးကသာလွ်င္ ေပးခြင့္ရွိတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အင္တာနက္ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈဟာ အနာဂတ္ မွာလည္း အိမ္နီးခ်င္းေတြေနာက္ အၿမဲေနာက္က်ေနမွာ ျမင္ေယာင္ေနမိေၾကာင္းပါ၊ အဲဒီ ေအာ္ပေရတာ ၄ ဦးကမွ တစ္ဆင့္ ISP သက္သက္လုပ္လိုသူေတြကို ထပ္ဆင့္ကန္ ထ႐ိုက္ျပန္ခ်ေပးရင္ေတာ့ အဆင့္ေတြတိုးလို႔ Transiction Cost ေတြ မလိုအပ္ဘဲျမင့္တက္ၿမဲ ျမင့္တက္ၿပီး ေစ်းေတြ က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ သက္သာလာႏုိင္ဖြယ္မျမင္ပါ။

ဆက္သြယ္ေရးကိစၥ လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ျပလာလို႔ အမတ္မင္းမ်ား ျပည္သူမ်ားဘက္က တာဝန္ယူေဆြးေႏြး ရင္ ေထာက္ကူႏုိင္ႏိုး စဥ္းစားမိသမွ် ဥာဏ္တစ္ထြာတစ္ မိုက္နဲ႔ ထပ္မံတင္ျပလိုက္ရေၾကာင္းပါ။

ဒီလို ဒီလိုကိစၥေတြအျပင္ အျခားအျခားေသာ ျပည္ သူေတြ ေန႔စဥ္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြအတြက္လည္း သက္ဆိုင္ရာ ကိစၥအလိုက္ တာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးမယ့္ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားေတြ နယ္ပယ္စုံမွာ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနေသးတာ ခံစားမိရင္း မခ်င့္မရဲသာ ျဖစ္ေနၾက ရပါတယ္ဗ်ာ။

မင္းျမတ္စံ

By Messenger News Journal