ျမန္ျပည္အႏွံ့ ေတာင္ကတုံးေတြ ျပန႔္ေတာ့မည္လား

ပဲခူးရိုးမ သစ္ေလၽွာ့ခုတ္ေတာ့မည္ဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ထုတ္ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္၌ ေဖာ္ျပထားေသာ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရသည္။ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးမွ သစ္ထုတ္လုပ္မွုသည္ ထာဝစဥ္ညီ သစ္ေတာ စီမံခန႔္ခြဲမွု အေျခခံထားသည့္ ႏွစ္စဥ္ေတာထြက္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေၾကာင္း၊ အဆိုပါေဒသ၏ သစ္ထုတ္လုပ္မွုသည္ ပ်မ္းမၽွအားျဖင့္ တစ္နိုင္ငံလုံးတြင္ ထုတ္ယူခဲ့သည့္ ပမာဏ၏ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္းခန႔္ရွိေၾကာင္း၊ ထို႔အတြက္ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွ စတင္ၿပီး သစ္ထုတ္လုပ္ မွုေလၽွာ့ခ်ကာ အနားေပးမည့္ သစ္ေတာမ်ား သတ္မွတ္ျခင္း ၊ ျပဳစုထိန္းသိမ္းျခင္း လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္အစီအစဥ္မ်ား ေရးဆြဲၿပီးအေလးထားေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိရာ ပဲခူးရိုးမသည္ ဦးစားေပးဧရိယာတစ္ခုအျဖစ္ ပါဝင္ရန္ ရွိေၾကာင္း၊ ထိုကဲ့သို႔ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ပဲခူးတိုင္း ေဒသႀကီးတစ္ခုတည္းသာမက က်န္တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ျပည္နယ္မ်ားတြင္လည္း သစ္ထုတ္လုပ္မွုေလၽွာ့ခ်ျခင္း၊ တစ္ေနရာတည္းမွ သစ္အမ်ားအျပားထုတ္လုပ္မွုကို စိစစ္ခ်ိန္ဆ ထိန္းညႇိျခင္း၊ ျပည္တြင္းလိုအပ္ခ်က္အေပၚကိုသာ ခ်ိန္ဆထုတ္လုပ္ျခင္း၊ အနားေပးသင့္သည့္ သစ္ေတာမ်ားကို စိစစ္ေရြးခ်ယ္ အနားေပး ျပဳစု ထိန္းသိမ္းျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ သစ္ေတာေရးရာ ဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးဝင္းထြန္းက ေျပာသည္ဟု အဆိုပါ သတင္းတြင္ ေရးထားပါသည္။ (Popular News-Vol-4, Nov 11, March 15, 2012)

အဆိုပါ သတင္းသည္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ သစ္ထုတ္လုပ္မွု ပမာဏကို ေလၽွာ့ခ်မည့္အေၾကာင္း ေတာတြင္းသစ္ထုတ္ လုပ္ငန္း၌တာဝန္အရွိဆုံးပုဂၢိဳလ္မွ ေျပာဆိုသြားေသာစကားျဖစ္သည္။ ထိုစကားၾကားရသူမ်ားအဖို႔ ျမန္မာ့ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမွု အေျခအေနအေပၚ စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္ေနၾကသူမ်ားအတြက္ မဂၤလာသတင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ နားဝင္လည္း အလြန္ခ်ိဳလွ၏။
စင္စစ္ သစ္ထုတ္လုပ္မွု ပမာဏေလၽွာ့ခ်မည္ဆိုသည့္ စကားသံမ်ားကို၂၀၁၀-၂၀၁၁ ဘ႑ာႏွစ္မစခင္ကတည္းက ၾကားခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ 'လာမည့္ဘ႑ာႏွစ္မွစ၍ သစ္ထုတ္လုပ္မွုေလၽွာ့ခ်ရန္စီစဥ္'ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ျပည္တြင္းထုတ္ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္တြင္ သတင္းတစ္ပုဒ္ေဖာ္ျပထားသည္ကို ဖတ္ရွုခဲ့ရသည္။ ထိုစကားကို ျမန္မာနိုင္ငံ သစ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းဥကၠ႒က ၂၀၁၀ျပည့္ႏွစ္၊ မတ္လတြင္ ေနျပည္ေတာ္၌က်င္းပေသာ ယင္းအသင္း၏ (၁၆)ႀကိမ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ အသင္းသား စုံညီ အစည္းအေဝး၌ ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ သစ္ထုတ္လုပ္မွုေလၽွာ့ခ်ေရးစီမံကိန္းတြင္ ႏွစ္စဥ္သစ္ထုတ္လုပ္မွုမ်ားအနက္မွ ရာခိုင္ႏွုန္းမည္မၽွအထိ ေလၽွာ့ခ်ထုတ္လုပ္မည္ကိုမူအသင္းအေနျဖင့္ အတိအက်မသိေသးေၾကာင္းလည္း ဆိုထားသည္။ အတိအက် မသိေသးေၾကာင္း ဆိုထားသည္ ႏွင့္အညီ ျမန္မာနိုင္ငံ သစ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း ဥကၠ႒၏ စကားသည္ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။
တစ္ဖန္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ နိုဝင္ဘာလထုတ္ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္တြင္ သစ္ထုတ္လုပ္မွုပမာဏေလၽွာ့ခ်မည္ဆိုသည့္ သတင္းတစ္ပုဒ္ပါလာျပန္သည္။ သစ္ထုတ္လုပ္မွုပမာဏကိုလာမည့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ယခုထုတ္လုပ္မွုပမာဏထက္ ၂၀ ရာခိုင္ႏွုန္း၊၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ၃၀ ရာခိုင္ႏွုန္းႏွင့္ ၂၀၁၅ခုႏွစ္ မတိုင္မီတြင္ ၅၀ ရာခိုင္ႏွုန္းျဖင့္ေလၽွာ့ခ်သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္းမွ အဆင့္ျမင့္အရာရွိတစ္ဦးက ေျပာသည္ဟုဆိုသည္။
ထို႔ျပင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလအတြင္း ထုတ္ေဝေသာဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္၌လည္း 'ႏွစ္စဥ္သစ္ထုတ္လုပ္မွုကို ေလၽွာ့ခ်ေနပါတယ္။ ယခုႏွစ္ တန္ ၁၂ သိန္းထုတ္ရာကေန လာမည့္ႏွစ္မွာ ၄၀ ရာခိုင္ႏွုန္းေလၽွာ့ခ်သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္းမွ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာေၾကာင္း' သတင္းေရးထားသည္ကိုဖတ္လိုက္ရသည္။
ထိုကဲ့သို႔ သစ္ထုတ္လုပ္မွုပမာဏေလၽွာ့ခ်မည့္အေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးအပါအဝင္ အဓိကတာဝန္ရွိသူမ်ား၏ ေျပာဆိုစကားမ်ားကို ေလးစားယုံၾကည္မိခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာႏွစ္အတြက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳလိုက္ေသာ သစ္ထုတ္လုပ္မွုစီမံကိန္းလ်ာထားခ်က္ထြက္ေပၚလာေသာအခါဘယ္လိုမ်ားျဖစ္သြားပါလိမ့္ဟုသာ မွတ္ခ်က္ျပဳနိုင္ပါသည္။ ၂၀၁၂-၁၃ ဘ႑ာႏွစ္တြင္ ကၽြန္းသစ္လုံး ၂၃၂,၉၈၆ ကုဗတန္၊ ပါယ္ကၽြန္း၂၃,၂၉၈ ကုဗတန္ႏွင့္ သစ္မာသစ္လုံး၂၂၆၃,၂၅၈ ကုဗတန္ ထုတ္လုပ္ရန္အသီးသီးသတ္မွတ္လ်ာထားေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ ယင္းသို႔ဆိုလၽွင္ ကၽြန္းသစ္ထုတ္လုပ္မွုေရာ သစ္မာထုတ္လုပ္မွုတြင္ပါလာသည့္ ထာဝစဥ္ညီေတာထြက္စီမံခန႔္ခြဲမွုစနစ္ (SFM)ႏွင့္အညီ သတ္မွတ္ထားေသာ ႏွစ္စဥ္ေတာထြက္ထက္ ပိုမိုထုတ္လုပ္မည့္သေဘာ ျဖစ္ေနသည္။တရားဝင္ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ စာရင္းမ်ားအရ ကၽြန္းသစ္ႏွစ္စဥ္ေတာထြက္သည့္ကုဗတန္ ၂ ဒသမ ၃ သိန္းျဖစ္ၿပီး သစ္မာႏွစ္စဥ္ေတာထြက္သည္ ၁၈ သိန္းသာျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ထုတ္လုပ္မည့္ကၽြန္းႏွင့္ သစ္မာသည္ တာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားေျပာသကဲ့သို႔ ေလ်ာ့မသြားဘဲ သတ္မွတ္ႏွစ္စဥ္ ေတာထြက္ (Prescribed AAC) ထက္ပင္ ၁၃ ရာခိုင္ႏွုန္းႏွင့္ ၂၆ရာခိုင္ႏွုန္းခန႔္စီပိုေနေၾကာင္း ေတြ႕ရ၏။
သို႔ဆိုလၽွင္ ျမန္မာ့သစ္ေတာမ်ားမွ အဖိုးတန္သစ္မ်ားကို ေရရွည္ခုတ္လွဲထုတ္လုပ္အသုံးျပဳနိုင္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ သစ္ေတာျဖဳန္းတီးမွုကိုကာကြယ္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ ကိုလိုနီေခတ္ကတည္းက တစိုက္မတ္မတ္က်င့္သုံးခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ေရြးခ်ယ္ခုတ္လွဲနည္းစနစ္(Myanmar Selection System - MSS)ကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး သစ္ထုတ္ဦးၾကမည္ေလာ။ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးအပါအဝင္အဆင့္ျမင့္နိုင္ငံ ဝန္ထမ္းမ်ားက ေလၽွာ့ထုတ္ပါမည္ဟု ဆိုထားပါလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ တိုးထုတ္ရန္လ်ာထားၾကပါသနည္း၊ ဤအေျခအေနကို နိုင္ငံအက်ိဳးျပဳ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားမသိၾကပါသေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ေတးသံရွင္ ထက္ေနျခည္သီဆိုေသာသီခ်င္းကဲ့သို႔ 'ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း ေရွ႕တိုးမိ' ၾကၿပီေလာ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ေနာက္မဆုတ္နိုင္ၾကပါသနည္း။
စာေရးသူ၏အျမင္တြင္ လက္ရွိက်င့္သုံးလ်က္ရွိေသာ အစိုးရႏွင့္ ပုဂၢလိကတို႔၏ အက်ိဳးတူပူးတြဲသစ္ထုတ္စနစ္သည္ေနာက္ဆုတ္၍ မရနိုင္ေလာက္ေအာင္အတားအဆီးျဖစ္ေနဟန္တူသည္။ ေလၽွာ့ထုတ္လၽွင္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားထိခိုက္မည္။သို႔ျဖစ္၍ မည္သူက မည္သို႔ပင္ဆိုေစ၊ကန႔္ကြက္ေစ တိုးထုတ္မည္ဟူသည့္ ဝိသမေလာဘစိတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္၍မရျဖစ္ေနၾကဟန္တူသည္။
စင္စစ္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ လက္ရွိကုေဋႂကြယ္သူေဌး အမ်ားစုသည္ သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းႏွင့္ ကင္းခဲ့သူမ်ား မဟုတ္ၾက။သူတို႔ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာလာပုံကိုျမင္၍ သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းတြင္းသို႔ ေနာက္ထပ္တိုးဝင္လာသူအမ်ားအျပားရွိသည္။ ေနာက္မွ ဝင္လာသူမ်ားသည္ အဝင္ေနာက္က်ေသာ္လည္း ေရွ႕သို႔ေရာက္ေအာင္ အရွိန္အဝါျဖင့္ တိုးဝင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ လုပ္ငန္းစတင္ခ်ိန္က လက္ခ်ိဳးေရ၍ရေသာအေရအတြက္သည္ ယခုအခါ ရာဂဏန္းမၽွရွိေနၿပီးအက်ိဳးတူ သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ ပုဂၢလိကကုမၸဏီတို႔၏ထုတ္လုပ္မွုပမာဏသည္ ႏွစ္စဥ္စုစုေပါင္းထုတ္လုပ္မွုပမာဏ၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္းရွိသည္ဟုဆိုသည္။ ျခေသၤ့ေဝစုကိုရယူထားၾကျခင္းျဖစ္၏။ ပုဂၢလိကတို႔ရၾကေသာ ေဝစုမွန္သမၽွ ျပည္ပသို႔ သစ္အလုံးလိုက္တင္ပို႔ခြင့္ရထားသည္ျဖစ္ရာ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ေငြဝင္လြယ္ေသာလုပ္ငန္းကိုမည္သူမၽွ လက္မလႊတ္ခ်င္ၾက။ ေငြအားျဖင့္ ဖိ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အရွိန္အဝါ သုံး၍ ေသာ္လည္းေကာင္း သစ္ထုတ္လုပ္မွု ပမာဏေလၽွာ့ခ်မည့္ကိစၥကို နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ထားၾကလိမ့္မည္။
ယင္းသို႔ဆိုလၽွင္ ျမန္ျပည္အႏွံ့ ေတာင္ကတုံးေတြ ျပန႔္ေတာ့မည္လား။

http://thevoicemyanmar.com/index.php/environment/item/2207-%E1%80%99%E1%80%BC%E1%80%94%E1%80%BA%E1%80%95%E1%80%BC%E1%80%8A%E1%80%BA%E1%80%A1%E1%80%94%E1%80%BE%E1%80%B6%E1%80%B7-%E1%80%90%E1%80%B1%E1%80%AC%E1%80%84%E1%80%BA%E1%80%80%E1%80%90%E1%80%AF%E1%80%B6%E1%80%B8%E1%80%90%E1%80%BD%E1%80%B1-%E1%80%95%E1%80%BC%E1%80%94%E1%80%B7%E1%80%BA%E1%80%90%E1%80%B1%E1%80%AC%E1%80%B7%E1%80%99%E1%80%8A%E1%80%BA%E1%80%9C%E1%80%AC%E1%80%B8.html